Non vira este documental, acabo de velo agora, enteiriño, e está realmente ben, como ti dis reflexa fielmente a situación actual do galego.
Sen embargo, tamén hei decir que o feito de que apareza o campus da USC pode levar a equívocos, a pensar que en tódalas universidades galegas se potencia tanto a nosa lingua, e podo asegurar que no Campus de Ferrol a situación é moi distinta. Eu falo galego, sempre, e doume por contenta porque conseguín que un coruñés empezase a falar galego despois de me coñecer, pero soamente o conseguín cunha persoa...
É unha pena pero a situación da nosa lingua debémola á nosa historia.
Saúdos.

Boísima a documental máis vista do blogomillo e boísimos os Dios Ke Te Crew (con "C"... os do "K" que veu Manolo Rivas deixan bastante que desexar... hehehe).

Eu, a diferenza de Saletheia, non falo galego sempre... é mais, tendo a falar máis castelán que galego porque me movo en círculos moi heteroxéneos en canto a nacionalidades. E eu non conseguín facer que a alguén dese en falar galego así porque si... senón que conseguín cambiar moitas mentalidades por medio da sorna; como cando a miña tía dicía que non vía ben que as clases da universidade fosen en galego porque ven xente de fóra... e eu díxenlle: "Pois si, tes toda a razón do mundo... eu estou até os collóns de que os fodidos ingleses falen inglés... e cando vas a Madrid, todos esos radicais que non fan máis que faler castelán... e se vas a Roma todos veña a falar italiano coma borregos nacionalistas... e os putos portugueses, emperrenchados en falar portugués".

É amosandolle á xente que certos xeitos de pensar son ridículos e rozan o delirio cando comezan non a tomar conciencia, senón a decatarse de que hai unha realidade existente e é de parvos negala.