Como diria unha das mulleriñas do país: Ay dios mio, son todo desghrasias!

Se empezamos a contar dende o xa esquecido prestige, pasando polos incendios ata as inundacións destes dias levamos unha época ben negra. Pero a vida segue e se non che toca de preto, parece como se non fose verdade, como se fora un documental ou pasara no outro lado do mundo. Ás veces tes que ouvir ou ler a experiencia de alguén que viviu en directo a tromba de auga para darte conta de que hai xente realmente perxudicada á que lle afecteu terriblemente o acontecido.

Pola miña cidade de acollida tamén choveu pero non pra tanto, na miña vida privada o único que tiven que facer foi mercar un paraugas despois de mais de 15 anos sen ter un, farto xa de andar pola beira dos edificios mollado coma un pito e cruzando a carreiras as ruas.

Mesmo dia, diferentes vivencias.